کمیته بهداشت

کمیته بهداشت و درمان ؛ به منزله سطح ارتقا سلامت در منطقه سیستان با دو هدف اصلی مشغول به کار می باشد.
یکی از اهداف اصلی کمیته دادن تسهیلات جهت درمان بیماری ها اعم از کمک های نقدی و ایجاد شرایط مناسب برای معاینات پزشکی در منطقه توسط متخصصین می باشد.
هدف دیگر کمیته آموزش های سلامت با هدف پیشگیری در سه گام می باشد.
در گام نخست آموزش جهت بالا بردن سطح آگاهی های عمومی در مورد تأثیر محیط ( اقتصادی ، اجتماعی و انسانی ) بر سلامت می باشد.
پیشگیری در مرحله دوم شامل جلوگیری از آسیب های قابل اجتناب و نتایج ناخواسته حاصل از آنها بعد از بروز علایم اولیه بیماری و همچنین انجام فعالیتهای درمانی می باشد.
مرحله سوم پیشگیری ، به صورت کنترل بیماری در مرحله پیشرفته و بحرانی به منظور به حداقل رساندن آثار زیانبار آن بر سلامت می باشد .

۱) انجام نیازسنجی آموزشی بر اساس مشکلات شایع منطقه
۲) طراحی برنامه های آموزشی بر اساس نتایج حاصل از نیازسنجی
۳) جلب حمایت و همکاری اساتید و متخصصان در زمینه های کمک آموزشی
۴) جلب حمایت و مشارکت سازمان ها، ادارات و نهادهای دولتی و غیردولتی برای پیشبرد اهداف آموزش و ارتقای سلامت
۵) همکاری ،پشتیبانی و کمک به گسترش برنامه های سلامت به محیط های حامی سلامت (از جمله پایگاه های بهداشت ، مدارس ، بیمارستان ها و مراکز درمانی)
۶) آموزش فعالان و مربیان بهداشت و درمان در حوزه های آموزشی، ارتباطی، اطلاع رسانی و ارتقای سلامت
۶) تلاش برای کسب و توزیع منابع مالی جهت ارتقای سلامت در منطقه
۷) طراحی و مشارکت در اجرای برنامه های ترویج سبک زندگی سالم در منطقه
۸) توسعه برنامه های مشارکتی و تقویت تشکل های داوطلبانه در حوزه سلامت
۹) ایجاد و توسعه منابع علمی، رسانه ها و بانک های اطلاعاتی آموزش
۱۰) همکاری، تسهیل و جهت دهی به پروژه های تحقیقاتی مراکز پژوهشی جهت تحقیقات وسیع تر بر روی جامعه آماری منطقه

ارتقا سطح آگاهی مردم منطقه در زمینه سلامت و کمک به درمان گروه های فاقد سلامتی در منطقه می باشد .
سلامت به معنی خوب بودن کامل از لحاظ فیزیکی ، ذهنی ، روانی و اجتماعی و نه فقط فقدان بیماری ، ناتوانی و ضعف می باشد.
سلامت و هر آنچه که مرتبط با آن است : بازتابی از وضعیت فعلی جمعیتی خاص یا گروهی از مردم ؛ انعکاسی از موقعیت افراد و جوامع در بستر اجتماعی مربوطه ؛ و همچنین انعکاسی از وجود یا فقدان بستری صحیح و قطعی برای سلامت است .
نوع برخورد هر فرد با سلامتش ، تا حد زیادی به میزان سواد بهداشتی وی بستگی دارد. مهمترین اثر آموزش سلامت ؛ توسعه شیوه زندگی سالم می باشد.

شیوه زندگی سالم ، منبعی ارزشمند برای کاهش شیوع و تأثیر مشکلات بهداشتی ، ارتقای سلامت ، تطابق با عوامل استرس زای زندگی و بهبود کیفیت زندگی می باشد . با این حال ، قانع کردن مردم به اینکه سلامت ؛ یک سرمایه مناسب است و ایجاد انگیزه برای خلق فرهنگی سلامت پرور ؛ فرآیندی پیچیده می باشد.

ارتقای سلامت ، در بر گیرنده سه فاکتور است : آموزش سلامت ، حفاظت از سلامت و پیشگیری از بیماری است که بدون برنامه ریزی موزون ، هماهنگ ، همزمان و برابر برای هر یک از این سه فاکتور نمی توان به ارتقای سلامت مردم امیدی داشت.